| Home | 365/2012 | in my eye | VW T3 Westfalia | Zbór w Mielcu |

Najstarsze wyznanie wiary



"Najpierw bowiem podałem wam to, co i ja przejąłem, że Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism i że został pogrzebany, i że dnia trzeciego został z martwych wzbudzony według Pism, i że ukazał się Kefasowi, potem dwunastu; potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas żyje, niektórzy zaś zasnęli; potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom; a w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi. Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godzien nazywać się apostołem, gdyż prześladowałem Kościół Boży." - 1 Kor 15,3-9
Anna Świderkówna podaje, iż powyższe słowa pochodzące z pierwszego listu do Koryntian są najstarszym wyznaniem wiary chrześcijańskiej. List ten pisany w 55, 56 lub 57 r. w Efezie jest przypomnieniem tego co apostoł nauczał podczas swojego osiemnasto miesięcznego pobytu w Koryncie w latach 51-52 (wersety 1 i 2, piętnastego rozdziału).

Apostoł przekazuje to co sam przejął. Jak pisze dalej A. Świderkówna, używa tu terminów pochodzących z j. rabinackiego gibbel i masar. Określały one "sposób przejmowania przez ucznia tradycji od mistrza, by przekazać ją z kolei własnym uczniom." To zdanie (wytłuszczone w cytacie z listu) przekazane podczas pobytu w Koryncie "stanowi najstarsze wyznanie wiary chrześcijańskiej jakie znamy".

Jeśli apostoł "otrzymał" (poznał) owo wyznanie, po swoim nawróceniu, co nastąpiło niedługo po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, to mamy do czynienia z wyznaniem (z prawdami) znanymi chrześcijaństwu od początku. Zawarte więc w nim treści (elementy) są zwiastowane od samego początku istnienia Kościoła i zawierają najbardziej podstawowe prawdy.

---
powyższa notka i użyte cytaty za: "Nie tylko o Biblii", A. Świedrkówna, Oficyna wydawniczo-poligraficzna "Adam", W-wa 2005, s. 73 i 74


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz